Wit en koud!
Zachtjes dwarrelen de witte vlokken uit de hemel. Gideon staart er met grote ogen naar. ‘Wat is dit?’ vraagt hij verwonderd. We doen het raam open en hij vangt de sneeuw op: ‘Nu is het weg!’ roept hij uit als het op zijn hand smelt, en: ‘Wat is dat koud!’ We lachen allemaal om zijn kinderlijke enthousiasme.
Schoen of sgoen?
Vanuit Azerbeidzjan, Finland, Zweden, China, Kameroen en Nederland zitten we als studenten bij elkaar. We leren veel praktische vaardigheden om goed lesmateriaal te maken. In Nederland leer je lezen in groep 3 en daar zijn mooie methodes voor. De spellingsregels worden je stukje bij beetje duidelijk. Maar waarom schrijf je /garage/ zo, en niet als /garaazju/?
En waarom schrijf je /schrijf/ met /sch/ en niet met /sg/? En dan die ellendige d’s en t’s bij de werkwoordspelling, waarom moet je nu perse /hij wordt/ in plaats van /hij word/ schrijven… Dat maakt het toch alleen maar lastig?
Afgelopen weken leerden we hoe je spellingsregels van een taal opschrijft en waar je op moet letten bij het kiezen van de letters voor je alfabet. Zo zijn in het Nederlands de [d] en [t] twee verschillende letters, maar soms klinken ze hetzelfde in een woord. Zoals bij /hond/ en /kat/, maar als je het dan langer maakt, hoor je /honden/ en /katten/. Dan wordt dat verschil duidelijk.
Om een taal goed leesbaar te maken, heb je zulke regels nodig. De link naar ons werk is dan duidelijk, want we willen natuurlijk dat de Bijbel goed leesbaar is! In M. zijn nog veel talen die een alfabet en spellingsregels nodig hebben. En dan natuurlijk een leesmethode en heel veel leesboekjes. Mooi dat de studie daarbij heel praktisch van pas komt.
Bemoedigd
Naast ons werk en de studie, komen we ook lekker bij. Het is fijn om op zondag naar de kerk te gaan en bemoedigd weer thuis te komen. Hier is toch meer Bijbelkennis dan in M. en we waarderen het om zo weer opgebouwd te worden. Afgelopen keren in Engeland waren we ook in deze gemeente en mensen zeiden nu tegen ons: ‘Sinds de studenten van Wycliffe hier gekomen zijn, zijn we veel meer gaan nadenken over zending!’ De preken gaan momenteel over het nieuwe zendingsbeleid en dat is erg bemoedigend.
Afgelopen zondag kwam het onderwerp ‘persoonlijke betrokkenheid’ aan bod. Vaak wordt gedacht aan spectaculaire dingen bij zending, zoals dat mensen naar een ander land gaan. Maar als God je vraagt te blijven, ben je net zo goed een gezondene! Zending dicht bij huis zit vaak in de gewone dingen en die zijn net zo belangrijk. God vraagt immers van ons om altijd bereid te zijn van Hem te getuigen? Of dat nu op je werk is, in je gezin, op school of ‘op de lare’. Het maakt op de lange duur verschil!
Dus: Gods zegen gewenst in uw/jouw zendingswerk!
Willem en Christien 